Aklıma gelmişken

   *Filmde dede(Çetin Tekindor) hiç vazgeçmeden yazdığı mektupları şişelere koyarak denize bırakıyor; onlarca yüzlerce ve belki binlerce şişelenmiş mektup. 
     Satır aralarında koca kaca umutlar taşıyan küçük harflerden oluşmuş mektuplar. İnanıyor o içinde mektubu taşıyan şişenin karşı kıyıdaki çocukluğuna ulaşacağına.
     Bıkmadan usanmadan ve tüm kalple inanılarak yinelenen her umut adımı benim kalbimi büyütür. Öyle anlarda neşe mi dolar ,hüzün mü,umut mu , keder mi adını koyamam ama hep bir şeylerle dolar kalbim.Hayallerim gelir aklıma masalım gelir.Ve o an dünya sadece benimdir her şeyi yapabilecek gücü hissederim kaslarımda ruhumda. Belki de o yüzden hiç bıkmadan usanmadan bırakıyorum mektuplarımı geleceğime. Bazen bir martının kanadıyla , bazen bir şiirin dizesiyle, bazen de bir kahvenin telvesiyle .... :)   


  Şimdi gözünüz bu yazıya değiyorsa bence sizde inanın o en çok istediğiniz şeyin sizi bulabileceğine. O en çok istediğiniz şey yoksa üzgünüm ama çok mutsuz ve eksiksiniz şu hayatta ...
    


 * Dedemin insanları

Yorumlar

Popüler Yayınlar