fazlası zarar

  Dahalarımız hiç bitmez bitmeli midir orasından da emin değilim henüz.
  Bir akşam güzel zaman geçirdikten sonra mesela bir sinemadan ya da tiyatrodan dönüyorsun belki birkaç kadeh bir şey içmişsindir bir dost sofrasında  dönüyorsun evine,ev dediğin yere. Sadece bunun için mutlu olabiliyor muyuz?
  Sabah uyandığında yanında sevdiğini görmek isyenemiz  , sadece uyandığın için bütün kalbinle ; dolu dolu bir nefes çekiyor musun ciğerlerine ? O çok istediğin arabaya sahip olanı görünce ahlayıp vahlayan o yolda yürüyebildiğine seviniyor musun ? Bu örnekler çoğaltılabilir büyüklü küçüklü ama ne kadar da sıkılıyoruz değil mi biri bize  bunları söylediğinde ? Çok büyük kavgalarımız var hayatta eşitlik istiyoruz , para istiyoruz , herkes ruhunun ait olduğu dilde şarkılar söylesin, ya da tek bir bayrak altında hepimiz aynı olalım istiyoruz, daha çok para istiyoruz, hatta daha duyarlı olalım istiyoruz. O kadar çok daha biriktiriyoruz ki ömrümüzde ,bir an geliyor hani durup dinlendiğin, alıştığın şeyleri otomatik olarak yapmaya devam etmediğin o an, işte o an diyoruz ki nerede benim hak ettiğin dahalar. Değerlerimizle,değerlilerimizle savaşa giriyoruz. Şayet bu yazdıklarımı okuyorsanız sizde hayattan verdiği değeri alamamış olanlardansınız değil mi? Siz daha çok sevilmeliydiniz, daha anlayışlı olmalıydı, daha çok çabalamalıydı...
                                          ******
 Sadece sevmeyi ve yaşamayı öğrensek denesek bunun için çabalasak daha güzel bir dünya olmaz mıydı?        Daha çok para kazansın diye çalmıyor mu o bir yerlerdeki mali müşavir ve daha çok para kazansın diye daha da güçlensin diye öldürmüyor mu binlerce insanı o uzaktaki görmediğimiz ama tanıdığımız...
 Daha çok sevilmek için vermiyor muyuz tavizlerimizi ve sonra daha çok değerli hissedelim diye düşmüyor muyuz verdiklerimizin peşine.
                                        *******
  Kalbimin duygularımla sıkışmış trafiğinde değerli biriyle konuştum, zamanla onu değerlim yaptığımı fark ettim ve düştüm dahalarımın peşine. Her zamanki gibi konuştuk anladık anlaştık dinledik ... Ve ben bir şeyi bu sefer daha net gördüm birini değerli bulmak oldukça güzel bir duygu  ve önemli . Onu kendi değerlim yapmama bunun için çabalamama gerek yokmuş.   Etrafındaki değerleri görmek lazımmış sadece onları kendi sevginle ördüğün hapishanelere kapatmak değil zihninde.  
Sevginin fazlası değil ama gösteriş biçimindeki tek düzelikte ısrarlı olmak zaralıymış insan kalbine :)