ÖYLESİNE

        Ha yağdı ha yağacak derken işte kar yağdı. Gök beyaz yer beyaz ruh… Onu anlayamadım yani biraz karışık bu aralar. Oysa büyük aşk acıları içersinde değilim elimde kahve fincanım şahane manzaralı evimden dışarıyı izleyip romantik komedi kadını bakışları da atmıyorum hayata. Birçoğu gibiyim. Öylesine bir haldeyim. Okul bitti beklenen tatil geldi. Arkadaşlarımdan kazık falan da yemedim acite edici bir klişenin içinde de değilim anlayacağın. Zaman zaman dışarı bakıyorum camdan ayaklarım üşüyor mutsuz değilim de mutlu da sayılmam. Annemin arkadaşları ile kahve içiyorum birinin kızı nişanlanmış ama işte klasik amalarla dolu kadın sohbetlerine dahil oluyorum, bazen kendim olarak, bazen hayal kurarak, bazen de… Sonra bir şeyler yazasım var hissediyorum da kelimeler bir dağınık ki sorma toparlayamıyorum. Sonra, sonrası herkes gibi işte öylesine yaşıyorum sanki. Sanki bir tortu var ,bir beklenen ama ne olduğunu da bilmiyorum öylece bekliyorum. Muhtemelen birazdan bunu birkaç kişi ile paylaşmış olacağım, sen de şimdi bunu okuyorsan hayali okur kusura bakma, zamanını çalıyorum.  Yani pek bir okunası şeyler yok satırlarımda bu sefer. Ama belki sen de candan erçetin’in sesindeki gibi ‘’öyle bir hal içindeyim aslında derin keder içindeyim’’ diye geçiriyorsan aklında bil ki ben de senden uzakta ve belki de seni hiç tanımadan da aynı ruh halindeyim. Belki bu- metni okurken- kaybettiğin zamanı bir nebze olsa telafi eder.