BARIŞ ABİ

    Bazı insanlarla aynı gezegene ait olmak bile kendimizi şanslı hissetmemize yeter.

   O ise bizimle benimle aynı ülkedendi. Ama sadece tek bir yere ait olmayan güzel bir ruh, adam olmuş bir çocuktu…

  O bedenini alıp gideli 13 sene oldu ve o giderken ben henüz yedi yaşındaydım. Ama seramik fabrikasının düzenlediği bir şenlikte annemin kolunda hem de en önden onu izleyebildim sahnedeki halinden çok bende bıraktığı ruhu taşıyorum hafızamda. Arkadaşım eşekle başlayan serüven hiç bitmeden ve genişleyerek devam ediyor . o benim hayallerimin seslerinden, onun mikrofonundan bana ulaşan bir sihir var . Kalbimin tam ortasında ve her zaman.

Şimdi o yok bedenini alıp gitti iyi bir yerde bence güzellikli bir yerde.

    Aslında o alıştıklarımıza benzemese de bir masal perisi.( Periler genelde kadındır-bu da nedense- ama)  O çok çok önemli bir şey söyledi ‘’dişlerinizi fırçalayın,insanları sevin,hayvanları sevin ve ADAM olun .’’

    Şimdi yirmi yaşındayım ,çılgın bir hayat hikayem de yok doğal olarak ama hayallerimde olan ses bana eşlik ediyor, küçük kulaklıklarımdan kalbimin ortasına kadar geliyor ve ‘dışarısı buz gibi lapa lapa kar var ‘ diyor , sonra aşık değilken bile ayrılığın en güzel ifadesi oluyor benim içinde iki küçük kol düğmesi. Şu an benim bu yazıyı yazıyor olmam belki biraz hadsizlik ama ben ufak bir çocukken giden adam, bana ve hatta çocuklarıma bıraktığın ‘önem’ler için teşekkürler  . 
   Dilerim son nefesime dek adam olacak bir çocuk olarak kalabilirim.  Sonsuzluk oldun Barış Abi, sanat oldun ve hep olacaksın ...