SENİ SEVİYORUM

  Seni seviyorum.
  Aslında basit iki kelime ve oldukça basit bir dil bilgisi. Seni seviyorum ; bir iyelik eki zaman eki ve kişi zamiri. 
Neden zor ? 
Neden söylenemez ?

 Ya da söylenmeli mi gerçekten?
 Gerçek bir ilişki içinde olması gereken farklı seni seviyorum deme tarzlarını keşfetmek ve onunla yetinmek mi?
 Yoksa bu sihirli iki kelime olmadan olmayan bir büyümü söz konusu?

  Zaman zaman küçümseyebildimiz romantik komedilerin o şekerli tadı bu iki kelimenin peşinden koşması olabilir mi ?

  Adına modern yaşam denilen birkaç semtten ,belki şehirden ülkemize sızan o yeni yaşam tarzına mı dönüştü sevememek ?
 Yalnız kadınlar ve adamlar sevgilerini mi kaybettiler cesaretlerini mi ?
 Ya da belki de inançlarını kaybettiler efsanelere ve sevgiye dair. 

Dar zamanların yalnız ilişkileri…

 Bu kadar yalnız , bu kadar yanlış bizi nereye çıkarır ?