YAZ GELDİ

 Yaz başladı artık bahar devretti görevi… 

 Ve aynı gün üç fidanını yitiren ülkemin yıllar sonra da her sene aynı gün hissettiği o soğuk kış yüreklerde.

 Üç isim yankılanıyor …

   Ve ben yaşıyorum bencilce; kendi küçük kavgalarımın kaybeden tarafı olarak koşmaya çalışırken adım atamıyorum . Nerede olduğumu bilmeden bir yere varmaya çalışıyorum varacağım yer neresi orası da meçhul. Şarkılar dinliyorum, şiirler okuyorum kime yazılmıştır diyorum nasıl bir adamdır nasıl bir kadındır bu kelimeleri seçebilmiş olan … Yaz gelse diye saatlerimi geçirirken o hiç geçmeyen zaman bir anda beni bir aydan diğerine, bir mevsimden ötekine savuruyor. Gözümü açtığımda şaşkınlıkla bakıyorum takvim yapraklarına. Yaşıyorum herkes gibi ve milyonlarca insanın çektiği acılarım olmadan. Ağlıyorum bencilce, binlerce insanın sahiplikleri bende yok diye.

   Bazen de dostlarıma uzatıyorum elimi onlardan güç alıyorum bir gün bir mesaj geliyor ha şöyle eski ayça ol diye , gülümsüyorum. Sonra karıştırırken zamanı bazen bir gömleğe değiyor elim iyikilerim sıralanıyor peş peşe. 

    İzlediğim filmlerle kaçıyorum kendimden döndüğümden bulduğumu bazen seviyorum bazen tahammül edemiyorum. Yolculuklar yapmak istiyorum ve aynı şehir içinde hareket etmeyen araçlar içinde sıkışıyor kalbim. Şükürlerim kurtarmıyor bazen ve utanıyorum şükredemeyen kendimden.

  Neyim olduğunu bilmeden yaşadığım bir yıl bu yıl; biraz yorgun biraz kırgın biraz umutsuz.

  Şimdi yaz geldi, güneş yakacak akşamüzeri meltemi için bekleyeceğiz biraz essin de beyaz perdelerimiz  hareket etsin diye güneşin dondurduğu yaşam akşam hareketlenecek . Yazlık sofralar kurulacak peynirli ve karpuzlu. Turuncu akşamlar başlayacak tatil yapabilen şanslılarımız acıların mutsuzlukların ölümün de tatile çıktığını düşünerek daha büyük kahkahalar atacaklar ve sesleri denize karışacak yakamoz olacak.

   Yazdan tüm kalbimle huzurumu ve umudumu geri getirmesini istiyorum. 

    Nefesim  kesilmesin,  kalbim sıkışmasın ve ben olabileyim diye.